Na een ontspannende 3 nachten op Olkhon Island en een paar dagen in Irkutsk te hebben doorgebracht, was het tijd voor onze derde (en laatste) poot van de trans-Siberische/trans- Mongoolse treinreis naar Omsk, Rusland.
Onze eerste etappe die ons van Beijing naar Ulan Bator bracht, was op de oorspronkelijke trans-Mongoolse trein. Onze tweede etappe die ons van Ulan Bator naar Irkutsk bracht, was ook in de oorspronkelijke trein. We wilden de “echte” trans-Siberische trein ervaren, plus het is echt handig voor grensovergangen (je hoeft niet van transport te wisselen of zelfs uit de trein te stappen). Het derde etappe dat we boekten, was echter alleen op een lokale trein, niet in de originele trein uit de jaren 1950. Het loopt nog steeds op dezelfde treinlijn, maar de auto’s en slaapbedden zijn verschillend en de kosten zijn lager.
Het gangpad van de trein-een beetje drukker en smaller dan de originele trans-Siberische trein
Toen we in de trein stapten, werd al snel duidelijk dat we niet in hetzelfde type trein zaten als voorheen! De bedden in ons 3e klasbed waren veel korter en harder dan die we eerder hadden. Er was geen opgevulde achtersteun terwijl hij ging zitten. Er was geen deur naar onze hut en over de smalle hal van ons waren twee andere stapelbedden. Het is dezelfde opstelling als een trein in India. Niet alleen was de eigenlijke trein anders, maar wij waren de enige buitenlanders aan boord!
Ons bed voor de volgende 2 nachten, we waren op de bovenste stapelbedden
Er was echter een dinerende auto (maar het menu was allemaal in het Russisch), de toiletten waren hetzelfde als de vorige treinen, misschien zelfs een beetje mooier en de cabinebedrijven waren niet chagrijnig! Ze waren allemaal vriendelijk en waren constant de vloeren schoongemaakt en afval verzameld.
Na een paar stops kwamen onze cabinemates aan. Een ouder Russisch stel onder de namen van Alexi en Leannah. Zodra ze gingen zitten, wisten we dat het een interessante reis zou zijn.
De restaurantauto’s op onze treinreis van Irkutsk naar OMSK – geen Engels menu
Alexi haalde meteen zijn basis Nokia -telefoon tevoorschijn en liet ons foto’s zien van Siberische winters, enorme vrachtwagens in de bush en jagen. Hij vertelde ons (gebruik van gebarentaal) om door de foto’s te bladeren. Dus ik deed. Na ongeveer vier of zo, Bam, werd ik geraakt met zijn porno -collectie! Boob na boob na kont verscheen aan de telefoon, die hem niet in verlegenheid brachten of hem in het minst in verlegenheid brengen.
Na enkele chats was het Dinnertime en Alexi en Leannah stonden erop dat we een deel van hun voedsel aten. We snacken op komkommers, tomaten en aardappelen en roggebrood bestrooid met zout “de Russische manier”.
Genieten van wat eten met onze nieuwe stapelbedjes
Ergens tijdens het diner kregen Nick en ik onze nieuwe Russische namen. Ik werd Tatiana en Nick werd Nicolai. Ik weet niet zeker hoe ze dachten dat Dariece klinkt als Tatiana, maar gedurende de volgende 20+ uur was Alexi behoorlijk trots op zichzelf terwijl hij de bedienden vertelde dat “Tatiana en Nicolai uit Canada komen en Tatiana en Nicolai naar Omsk en vervolgens Kazachstan gaan” – waaraan de vrouwen het niet schelen.
Na het diner besloten Nicolai en ik om de fles wodka uit te trekken die we hadden gekocht voor deze trein gelegenheid. Het maakt praktisch deel uit van de Russische treinervaring. Leannah stond erop dat we niet met hen deelden en dat we het met ons terug naar Canada brengen. We stonden erop dat het prima was en goot 4 schoten.
Misschien was Vodka een slecht idee …
Blijkbaar hebben we niet aangekondigd waarom ze erop stond dat we niet hebben gedeeld, het zou blijken dat Alexi echt van zijn saus houdt! Hij wilde snel meer wodka en zijn toespraak werd onduidelijk – oeps …
Een gelukkiger Leannah – Pre Vodka
Niet alleen was het bedrijf in de trein geweldig, maar het uitzicht was geweldig. We hadden eerder Rocky Mountains, rollende steppe, rivieren en meren gezien. Op deze reis waren het dichte berken- en dennenbossen en prachtige kleine Siberische huizen gemaakt van hout. Blijkbaar zijn dit de zomerse huizen van de lokale bevolking. Ze komen hier van mei tot augustus uit en genieten van de wildernis en planten kleine tuinen, voordat ze teruggaan naar de steden wanneer de koude Siberische winters toeslaan.
Een geweldig einde aan de dag op de trans-Siberische trein
Na een ietwat rusteloze slaap werden we allemaal wakker en deelden we wat ontbijtkoekjes, komkommers, brood en koffie. We lieten foto’s zien van onze families in Canada en waar we woonden in Yangzhou, China en van ons die daar Engels onderwijzen.
Alexi in ruil daarvoor liet ons zijn Russische krant zien, die letterlijk foto’s van borsten op elke pagina had – behalve de achterkant en voorkant. Hij vroeg ons of we kranten in Canada hebben, we zeiden ja, maar we hebben toen uitgelegd dat we geen halfnaakte vrouwen in onze kranten hebben. Hij zag er niet onder de indruk van deze opmerking en ik ben er vrij zeker van dat hij CA niet zal bezoekenNada binnenkort.
Onze tweede avond in de trein was gevuld met wodka, meer eten en 6 nieuwe Russische vrienden. We vinden het altijd opmerkelijk hoeveel kan worden gecommuniceerd tussen mensen wanneer er geen gemeenschappelijke taal wordt gesproken. We hebben veel geleerd van handbewegingen en de zeer eenvoudige woorden die onze nieuwe vrienden in het Engels kenden. We spraken over Pavel Bure (beroemde hockeyspeler), onze banen, tatoeages en zelfs religie.
Ons met onze nieuwe Russische vrienden – stas en Leannah
Een ding dat we hebben opgemerkt, is dat Russen veel slimmer zijn als het gaat om het drinken van alcohol. In plaats van een schot te jagen met pop of sap, eten ze iets. Dus ze eten constant tijdens het drinken … en ik moet zeggen, het achtervolgen van wodka met een stuk komkommer of brood was perfect!
Shirts Off! Proost op nieuwe vrienden en wodka
Na 39 uur te hebben gereisd, kwamen we aan in OMSK. Het was 6.30 uur lokale tijd, maar 04:30 uur vanaf het moment dat we net vandaan kwamen. Onnodig te zeggen dat we moe waren en opgehangen. We hebben maar één nacht in deze stad doorgebracht om onze lange reis te breken van Irkutsk, Rusland naar Astana, Kazachstan. We liepen door de stad, genoten van ons geweldige hostel, raakten verstrikt in e -mails en blogs en boekten de volgende avond een bus.
Vrouw op de straatkantmarkt in OMSK
Het was tijd om ons 3e land van de reis te bekijken, het huis van Borat!
Heb je de trans-Siberische trein eerder genomen? Hoe was je reis?! Vertel ons hieronder.
Trans-Siberian Railroad: Ulan Bator naar Irkutsk
Trans-Mongolische treinreis: Beijing naar Ulan Bator
Mongoolse herinneringen: een rondje van 30 dagen reizen
Trans-Mongoolse trein: alles wat je moet weten
Bekijk onze video “De Trans-Siberische trein nemen!”
Like deze post? Pin het!
Disclaimer: Geiten On the Road is een Amazon -medewerker en ook een filiaal voor sommige andere retailers. Dit betekent dat we commissies verdienen als u op Links op onze blog klikt en koopt bij die retailers.