Nick en ik waren de volgende ochtend vroeg (natuurlijk) en waren op weg naar Mozambique Island. Het was een zeer lange, zeer hobbelige rit in de achterkant van een bus die Kung Fu -films op een piercingniveau speelde.
Het eiland is eigenlijk aan het vasteland bevestigd door een lange brug, dus we hoefden deze keer niet overdreven volle boten aan te gaan. Mozambique Island (of Ilha de Mocambique zoals de Portugezen zouden zeggen) ziet eruit alsof het niet is veranderd gezien de Portugese bezetting in 1507 toen het werd gebruikt als een marinebasis en een handelsstation.
Het was een prachtig eiland met afbrokkelende witgewassen gebouwen, sommige met originele oranje en rode verf, gebouwen gebouwd tussen de 16e en 19e eeuw, en smalle steegjes met lokale mensen die hun dagelijkse dingen doorgaan. Het eiland was erg stil en we hebben genoegen genoten van een paar dagen door de stad.
De backpackers waar we verbleven waren geweldig en het was er, op de eerste minuten van aankomen, dat ik het meest epische dutje had dat de mens bekend was. Ik doseerde in en uit slaap tijdens de brute busrit, maar zodra we onze rugzakken neerzetten, lag ik in het bed en als een licht. Het was een van de diepste, beste dutjes ooit. Nick was op weg naar het verkennen van de stad terwijl ik 2,5 uur als een rots sliep. Ik stond toen op voor het avondeten en was 2 uur daarna weer in slaap en sliep de hele nacht door! Ik moet het nodig hebben.
Vervoermodus, Mozambique Island
Mooie promenade op Mozambique Island
Wasdag op Mozambique Island
Portugese kerk, Mozambique Island
De volgende dag, nadat we heel goed uitgerust waren, gingen we op zoek naar het eiland. We liepen en liepen en genoten van het wandelen door de rijstroken. We ontmoetten een Australische vrouw en een Nederlands echtpaar en hadden een geweldig diner en een paar biertjes bij hen op een avond. Zoals het zou blijken, waren ze de enige andere toeristen die we de hele tijd zagen.
Er was ook een dorp aan het ene uiteinde van het eiland en we namen een beslissing om het te bekijken. Alle lokale bevolking staarden naar ons, maar waren tegelijkertijd gastvrij. We gingen zitten, kregen wat kokosnoten en hadden een groep mensen die van ons genoten terwijl we de Melkachtige goedheid dronken en de rest met een aantal kinderen deelden. Er was ook een brood dat fabriek maakte in het dorp en we kwamen langs om te zien dat sommige mannen de heerlijk verse broodjes kookten.
Nick speelt wat Fooseball met lokale jongens, Mozambique Island
Fort Sao Sebastian, Mozambique Island
Fort Sao Sebastian, Mozambique Island
Een oud ziekenhuis, Mozambique Island
Dariece op Mozambique Island
Na 3 zeer plezierige, zeer schoppende dagen op het eiland, gingen we terug naar Nampula, onze laatste stop op onze Mozambicaanse reis voordat we naar Malawi ging. We namen een trein van Nampula naar de grensstad Cuemba, die vertrok om … 3: 30 uur!
We zouden absoluut niet missen om bijna elke tweede dag om 3:30 uur op te zijn, dat is zeker. De treinrit was geweldig. We zaten een deel van de weg in een zeer overvolle auto op zeer ongemakkelijke stoelen. De 1e/2e klasse tickets waren allemaal geboekt, dus we zaten vast met de 3e klas. Henrik had deze reisdagen echter eerder gedaan en schreef om ons te vertellen over de restaurantauto wij C
zou in plaats daarvan binnen blijven. Dus we gingen daarheen toen stoelen beschikbaar kwamen, genieten van sprites en wat lunch en hadden veel betere stoelen dan in de 3e klas. Het landschap onderweg was prachtig. Kleine dorpen werden onder torenhoge bergen geplaatst en de lokale bevolking zou naar de treinramen komen bij elke stop die hun goederen verkopen.
Lokale kinderen genieten van suikerriet op de treinreis van Nampula naar Cuemba
Heldere, frisse wortels te koop op de treinreis van Nampula naar Cuemba, Mozambique
Dorpelingen die hun goederen verkopen op de treinreis van Nampula naar Cuemba, Mozambique
Een drukke treinstop op weg van Nampula naar Cuemba, Mozambique
Dorp onder een torenhoge berg – prachtig landschap op de reis van Nampula naar Cuemba, Mozambique
Uiteindelijk hebben we twee mannen uit Malawi ontmoet en ze gaven ons wat broodnodige informatie over het oversteken van de grens. We brachten een nacht door in de kleine, typisch stoffige Afrikaanse stad Cuemba, hebben gegeten met een Spaanse vrouw en vertrokken rond 5:30 uur de volgende ochtend om onze weg naar de 1 te vinden4e land heeft deze reis bekeken, Malawi.
Mozambique overtrof onze verwachtingen ver. De mensen waren zo vriendelijk en gastvrij, het eten was heerlijk (vooral de verse zeevruchten), de architectuur was sensationeel en had een geweldig oud Portugees gevoel, en zoals we eerder zeiden: de stranden waren de beste die we ooit hebben gezien. Vanwege alle verbazingwekkende dingen die Mozambique te bieden had, de epische reizen die we namen om naar elke bestemming te komen en de verbazingwekkende nieuwe vrienden die we hebben ontmoet, heeft Mozambique nu onze lijst bovenaan een van onze geliefde landen … tot nu toe.
Like deze post? Pin het!
Disclaimer: Geiten On the Road is een Amazon -medewerker en ook een filiaal voor sommige andere retailers. Dit geeft aan dat we commissies verdienen als u op Links op onze blog klikt en koopt bij die retailers.